Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Lobularia maritima & Cuscuta scandens

fotò
fotò
Erbo-blanco

Lobularia maritima

Brassicaceae Cruciferae

Àutri noum : Bramo-fan, Pan-blanc, Erbo-dóu-serin.

Noms en français : Alysson maritime, Clypéole maritime.

Descripcioun :
Planto dóu bord de mar, mai que se plais peréu dins lis ermas, ounte, de cop que i'a, pòu crèisse à bóudre. L'erbo-blanco se recounèis eisa à si noumbróusi flour blanco, emé lou cor un pau vióulet e di quatre petalo en crous. Lou fru èi plat de 2 à 4 mm, pelous ; un cop li grano au sòu, soubro pu qu'uno membrano que laisso passa lou lume (fotò).

Usanço :
L'erbo-blanco a douna tout un fube de meno ourtouliero de tóuti li coulour. Li flour e li jóuini fueio, de sabour cousènto, podon èstre manjado en ensalado. Èi couneigudo en Espagno coume diuretico e contro lou mau-de-terro ; la planto èi peréu astringènto.

Port : Erbo
Taio : 5 à 30 (40) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Lobularia
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae


Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 5 à 9 mm
Flourido : Printèms Autouno - Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Mai à óutobre

Liò : Mar - Prado umido - Roucas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Lobularia maritima (L.) Desv., 1815

fotò
fotò
Péu-de-lin(-escaladaire)

Cuscuta scandens

Convolvulaceae

Àutri noum : Péu-de-lin, Péu-de-damo, Barbo-de-mouine, Rasco, Cuscuto.

Noms en français : Cuscute volubile, Cuscute du Bident.

Descripcioun :
Aquéu péu-de-lin trachis pulèu dins li mitan umide. Si tijo soun jauno aranjado e sis enflourejado en grumicelet fan de 8 à 15 mm. Se recounèis peréu que sis estigmate soun en massugueto. Li flour soun blanco o jaunasso. Li boursèu fan de 2,8 à 3,8 mm.

Usanço :
Li péu-de-lin soun pas acampa au nostre. Caupon un glucoside, la cuscutino, qu'ajudo à caga e à secreta la bilo. La cuscuto de Chino, Cuscuta sinensis, èi vertuouso contro li proublèmo de proustato e d'ourmono encò lis ome o li femo. Se chabis en gelulo .

Port : Grando erbo
Taio : 50 à 150 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Cuscuta
Famiho : Convolvulaceae


Ordre : Solanales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 8 à 15 mm
Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Avoust à setèmbre

Liò : Champ - Ribiero - Escoumbre e proche dis oustau - Mueio
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Cuscuta scandens Brot., 1804

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CC
C
C
C
C
C
R
RR

Lobularia maritima & Cuscuta scandens

CC
CCC
RR
CCC
CC
ges
RR
ges

Coumpara Erbo-blanco emé uno autro planto

fotò

Coumpara Péu-de-lin(-escaladaire) emé uno autro planto

fotò